Toespraak van heer Hans Cremers, voorzitter stichting Nationaal Indië-monument 1945-1962, ter gelegenheid van de 17e Herdenking op 7 september 2004

Heden 7 september 2004, anno Domini, is het de 17de maal dat wij hier allen samen zijn om te herdenken de militairen die gesneuveld zijn bij de talrijke militaire acties in het voormalig Nederlands Indië en Nieuw Guinea.
In de afgelopen 16 jaar, tot op de dag van vandaag, zijn het meer dat een half miljoen dierbaren geweest, die in massaliteit en ook in stilte hier naar toe zijn gepelgrimeerd, om hun dierbaren te gedenken en om hun eer te bewijzen.
Ook vandaag bent U weer in groten getale hier aanwezig en ik heet U allen van harte welkom namens de Stichting Nationaal Indië-monument 1945-1962. Uw jaarlijkse massale aanwezigheid, die door de oud-journalist Pierre Huyskens zo treffend de 7 september divisie genoemd werd, weerspiegeld overduidelijk Uw betrokkenheid bij dit monument en allen die daardoor worden herdacht en geëerd.

Bijzonder welkom heet ik in hun verscheidenheid de vertegenwoordiger van Hare Majesteit de Koningin zijne Excellentie luitenant-generaal Blomjous, zijne Excellentie vice-premier Minister De Graaf, de Ridders Militaire Willemsorde, de dragers Bronzen Leeuw en Bronzen Kruis, namens de provincie Limburg de Gouverneur Baron van Voorst tot Voorst. De burgemeester van Roermond de Edelachtbare Heer Van Beers. De wethouders van Roermond, de heren Van Rey, Imkamp, IJff, Schreurs en Kemp en de gemeentesecretaris mevrouw Van Breugel. Namens het bisdom bisschoppelijk vicaris monseigneur Storcken.
De chef defensiestaf Generaal Berlijn, Schout bij Nacht Visser namens de Zeestrijdkrachten, de Luitenant-generaal Urlings bevelhebber der Landstrijdkrachten, de Generaal-majoor Meulman bevelhebber der Luchtstrijdkrachten, Kolonel Verkerk namens de bevelhebber der Koninklijke Marechaussee, Luitenant-generaal van Baal Inspecteur der Veteranen, Generaal-majoor Noordzij Commandant Operationeel Commando, de voormalige Eerste Divisie, de leden van de Tweede Kamer.

Een hartelijk welkom aan de Bestuursdelegaties van zovele bestuursorganisaties en een bijzonder hartelijk welkom aan Wiel Robeers de nestor van de Stichting Nationaal Indië-monument.
Ook in deze dagen wordt wederom jammerlijk aangetoond dat vrijheid en democratische waarden verdedigd moeten worden door jonge mannen en vrouwen in dienst van een volk en vaderland en in dienst van de vrede. Wederom worden zij ingezet met alle risico’s daaraan verbonden.

Deze plek is een oord waar wij, de nabestaanden van dappere mannen en vrouwen die begraven liggen op de erevelden van de Indische archipel, kunnen gedenken dat ook zij door een democratie aangewezen werden om s’lands belangen met hun totaliteit te dienen. Voor meer dan 6.200 van hen betekende dit dat zij het hoogste offer gaven: dat betekende, zij gaven hun leven.
Ik nodig U uit ‘Hic et Nunc’ op deze plaats bij dit monument dit te gedenken dat zij in onze herinnering die voorname plaats mogen blijven behouden die hen meer dan toekomt.

Ik moge U en U allen een stemmige herdenking toewensen.