Toespraak van de heer Pascal Limpens, voorzitter van de stichting Nationaal Indië-monument 1945-1962, ter gelegenheid van de 22e Dodenherdenking op 7 september 2009

Veteranen, nabestaanden, dames en heren het is mij een voorrecht u allen vandaag welkom te mogen heten bij de 22e herdenking bij het Nationaal Indië-monument hier in Roermond. Vandaag herdenken wij de gevallenen in het voormalig Nederlands Indië en Nederlands Nieuw-Guinea in de periode 1945–1962. Een herdenking die extra betekenis krijgt met het sneuvelen van de 20e Nederlandse militair, de Korporaal Commando Kevin van der Rijdt, gisteren in Afghanistan. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en nabestaanden. Ook zijn naam zal bij het monument voor Vredesoperaties worden bijgeschreven.

In het bijzonder heet ik welkom de vertegenwoordiging van Hare Majesteit de Koningin, Zijne excellentie Generaal majoor Morsink, de Ridders Militaire Willemsorde de heer Houben en de heer van de Hoek, Zijne Excellentie de Minister van Buitenlandse Zaken, de heer Verhagen, namens de Strijdkrachten Zijne Excellentie Vice-Adminiraal van Maanen, De Gouverneur van de provincie Limburg, de heer Frissen en de Loco-Burgemeester van Roermond de heer van Reij. Daarnaast heet ik welkom de vertegenwoordigers van de kerkelijke autoriteiten, de diverse Krijgsmachtonderdelen, de vertegenwoordigers van Nationale, Provinciale, en Gemeentelijke Overheden en de vele vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties.
Als laatste verwelkom ik onze teruggetreden bestuursleden mevrouw De Klerk–Moors, de heer Cremers, de heer Engels en de heer De Vries.
Ondanks de inspanningen die de Ridder Militaire Willemsorde de heer Hakkenberg zich getroost heeft hier vandaag aanwezig te zijn, is hem dit vanwege zijn gezondheid onmogelijk gebleken.

Het feit dat u nu een nieuwe voorzitter voor u ziet is geen op zich losstaand feit maar slechts het zichtbare deel van een bestuursvernieuwing en verjonging van de groep vrijwilligers die deze herdenking mogelijk maken. Ik wil het teruggetreden bestuur en de vele vrijwilligers van de Vereniging Oud Militairen Indie- en Nieuw-Guineagangers Nederland bijzonder bedanken voor hun bijdrage aan de oprichting van dit monument en de organisatie van de herdenkingen op 7 september. Wij hebben de fakkel van u overgenomen en beloven u er alles aan te doen het vuur brandende te houden.

Vandaag herdenken wij de 6229 gevallenen tijdens de operaties in het voormalig Nederlands Indië en Nederlands Nieuw-Guinea. Hun namen vindt u achter mij in stalen zuilen gegraveerd op dat wij niet vergeten, niet vergeten door hun namen te noemen en hun verhalen te vertellen.

Op een gemenebest begraafplaats in Kohima in India staat een zuil met de gevleugelde woorden:
“When you go home, tell them of us and say, for their tomorrow, we gave our today”
("Als jullie naar huis gaan, vertel hun over ons en zeg, voor jullie morgen, gaven wij ons vandaag")

Deze woorden zijn ook op hen, die hier vandaag herdacht worden, van toepassing. Laten wij vandaag hun verhalen vertellen en hun namen noemen.

Ik wens u allen een waardige herdenking.

Dank u wel