Weegt een herinnering zwaarder
Naarmate haar oorsprong
Verder terug ligt in de tijd?

Wordt alles wat je achterlaat
Achter de horizon minder pijnlijk om te missen
wanneer je afreist naar het westen
In plaats van in te schepen naar de Oost?

Hijgt de adem van dreigende schimmen uit het verleden,
Die je meedraagt in angstige dromen,
Zwaarder in je nek wanneer ze dichterbij of verderaf
Liggen in de tijd?

Is de gekmakende eenzaamheid
van verre angst doortrokken nachten
Moeilijker te bevechten in Sarajevo
Dan op Lombok, Bali of Sumatra?

Of klinkt de rauwe ingehouden schreeuw om vrede
Pijnlijker en snijdender in de holtes van je hoofd
in de wouden van Nieuw Guinea
dan in de stenen jungles van kapot geschoten steden
In Libanon of Afghanistan?

Op de stil bevochtend stormen van het gemoed,
Op de demomen angst en vrees,
Die binnensluipen tijdens welke
vredes- of oorlogsmissie dan ook,
om voorgoed te blijven in hart en hoofd,
Daarop heeft niemand het alleenrecht
en heeft de tijd geen enkele grip.

Er is geen verschil tussen de mate van,
vernedering of pijn die uitgaat
van de stemmen in de straat
Als die je naroepen
vol venijn en onbegrip
Over jouw eervolle aandeel
in een democratisch bepaalde missie
Of je nu hoort bij de oude veteranen
of van de jongere garde bent.
Pijn die je voelt door beschimping, hoon en afwijzing
Is niet aan leeftijd gebonden.
Die snijdt élke veteraan
diep in zijn ziel.

Als de factor tijd wordt gewist
Als leeftijd niet meer telt
Is het verschil tussen
De oude en de jonge veteraan
Ineens niet meer zo groot.
Dan liggen in de kern
Indonesië, Nieuw Guineaa
Korea, Bosnie, Libanon en Afganistan
Ineens op één lijn naast elkaar.

Als de factor tijd wordt opgeheven
Dan voeren oud en jong
schouder aan schouder naast elkaar,
Elke dag en elke nacht precies dezelfde strijd
Tegen de schimmen
die je meenam
naar huis
Tegen de schimmen van sobats die achterbleven
Van al die maten die het niet hebben gered
Maar die nog elke nacht verschijnen
aan de rand van je bed.

Als de factor tijd wordt opgeheven
Dan streden en strijden
oud en jong dezelfde strijd
Tegen onrecht,
onderdrukking
en overheersing
Enkel om een lichtend teken van hoop
achter te laten
op gewonde plaatsen
waar de vrede wankelt
Om rust te brengen
in de stormnachten
van oorlogstijd.
Als de factor tijd wordt vergeten
Zijn de oude en jonge veteraan
Voor altijd
Wapenbroeders van elkaar.

De vredesboodschap die dit park
Uitschreeuwt naar de toekomst,
De verhalen van de strijd voor vrede,
Van onmisbare missies voor vrijheid en hoop
Wordt hier eensluidend gedragen
Door twee monumenten
Een voor de oude
en een voor de jonge veteraan
Twee monumenten
met een en dezelfde dezelfde stem
Die zèlf tijdloos,
hier schouder aan schouder moeten blijven staan
Onder het appèl van déze
Én van elke nieuwe
Onzekere tijd.

© Hans van Bergen,

Roermond 2014