Mijn God, mijn God. Waarom heeft U ons verlaten?
Waar was U, toen wij ziek werden van de heimwee in Indië en Nieuw Guinea?
Waar was toen onze kameraden sneuvelden in de stad, in de sawahs, in de bergen, in de oerwouden, op zee.

Waar was U, toen wij gewond raakten en voor ons leven vreesden?

Waar was U, toen wij angstig waren op patrouilles in de nacht.
Waar was U Heer, toen wij mensen doodden?
Waar was U, toen wij verlangden naar onze vrouwen en onze vriendinnen?

God, waar was u in het begrip en de aandacht van onze meerderen, van onze politici en van de mensen in het vaderland?
Waar was U toch, toen ver thuis geliefden stierven?
Waar was U Heer, toen wij in de fout gingen tegen ons eigen gevoel in?

Waar was U toch gisteren, toen Kevin van de Rijdt werd dood geschoten?

God, mijn God, waarom hebt gij ons toch verlaten?

Wij smeken U:
Ben hier aanwezig nu wij hier stil schreeuwen in ons eigen hart.
Ben aanwezig als wij door onze gespannenheid weer in onze gezinnen en bij onze geliefden de fout ingaan.
Ben aanwezig bij onze vrouwen en kinderen, die ons toch maar moeten verdragen.
Ben toch aanwezig nu de ouderdom ons begint in te halen.
Ben toch aanwezig nu wij mentaal en fysiek zwakker worden.
Laat U nu weer kennen zoals wij U in de grauwheid van Indië en Nieuw Guinea soms leerden kennen.

in uw dragende kracht, die ons zo bijstond.
Laat U zien aan ons.
Laat u zien aan onze gevallen kameraden, aan alle gevallen militairen en burgers Indië en Nieuw Guinea.

Geef toch, Heer, dat wij U zien in ons leven.
En geef dat de nabestaanden van Kevin van de Rijdt u ook weer ooit eens gaan zien.
Laat ons Uw zegen voelen.
In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.
Amen