WE STONDEN MAAR RONDOM DIE KUIL
We stonden maar rondom die kuil,
Minuten, die wel jaren leken,
En boven ons hoofd brandde de zon,
we stonden daar en konden niet spreken.
We stonden maar rondom die kuil,
toch ondanks het leed was er het weten:
“Jouw voorbeeld blijft in ons voortbestaan.
Jan slaap gerust, we zullen je nooit vergeten.”
Dit is het gedicht van wachtmeester Kortekaas, dat hij in maart 1949 in Indië schreef toen zijn kameraad sneuvelde en begraven zou worden. WE STAAN MAAR RONDOM DIE KUIL, in de tegenwoordige tijd, is daarom de titel voor het nieuwe monument voor alle veteranen.
Het Verbindend Monument legt nadrukkelijk de link tussen het Nationaal Indië-monument 1945-1962 aan de ene kant en het Monument voor Vredesoperaties aan de andere kant in het Nationaal Herdenkingspark Roermond.
Deze twee monumenten gedenken allen die zijn gebleven in de strijd. Het nieuwe, Verbindend Monument wil óók zij die wel terugkwamen en hun 2e en 3e generatie nakomelingen eren.
Het ontwerp van dit nieuwe monument verwijst met zijn holle binnenruimte niet alleen naar de kist die nooit naar Nederland kwam, maar ook naar de leegte die teruggekeerden voelen door alles wat zij in het inzetgebied hebben achtergelaten. Tegelijkertijd biedt deze ogenschijnlijk lege binnenruimte ons de kans om de daar achtergebleven sobats en hun nabestaanden te blijven omringen met onze kameraadschap.
De gravure op de omringende beplating van roestvrij staal, verbeeldt nadrukkelijk de groep van mannen en vrouwen, die namens ons samen hun plicht doen en deden en vanuit hun kameraadschap symboliseert het ook de bijzondere band tussen alle militairen van alle uitzendingen, alle missies sinds 1945 tot ….
Het Verbindend Monument, een ontwerp van Indiëveteraan Gerard van der Lee, wil de traditie van het in kameraadschap herdenken van alle gevallenen en van soms moeilijk te verwoorden gevolgen van inzet, voor alle veteranen in de toekomst zeker stellen.